Sunday, October 23, 2011

τρία ποιήματα για δύο τσιγάρα και λίγες γουλιές Fernet


Ο Τρελός

Με ρώτησες πώς έγινα τρελός. Να πώς:
Μιαν αυγή, καιρό πολύ πριν γεννηθούνε άμετροι θεοί, ξύπνησα από ένα λήθαργο κι είδα πως μου είχαν κλέψει όλες τις μάσκες μου -τις εφτά μάσκες που είχα δημιουργήσει κι είχα φορέσει σ' εφτά ζωές.
Έτρεξα τότε ακάλυπτος στους κοσμοπλημμυρισμένους δρόμους φωνάζοντας: "Κλέφτες, κλέφτες, καταραμένοι κλέφτες!"
Πολλοί άντρες και γυναίκες με περιγέλασαν, κι άλλοι έτρεξαν φοβισμένοι στα σπίτια τους.
Σαν έφτασα στην αγορά, ένας νέος πάνω από μια στέγη φώναξε:
"Είναι τρελός!". Σήκωσα το κεφάλι για να τον δω. Τότε, για πρώτη φορά, ο ήλιος φίλησε το γυμνό πρόσωπό μου και η ψυχή μου γέμισε αγάπη για τον ήλιο, κι απ΄τη στιγμή εκείνη δεν ήθελα πια τις μάσκες μου. Και εκστασιασμένος φώναξα: "Ευλογημένοι, ευλογημένοι εκείνοι που έκλεψαν τις μάσκες μου!"
Έτσι έγινα τρελός.
Και μέσα στην τρέλα μου βρήκα και τα δυο: λευτεριά και σιγουριά. Τη λευτεριά της μοναξιάς και τη σιγουριά πως δεν με καταλαβαίνουν. Γιατί αυτοί που μας καταλαβαίνουν κάτι υποδουλώνουν μέσα μας.
Αλλά, ας μην είμαι και τόσο περήφανος για τη σιγουριά μου. Κι ένας κλέφτης ακόμα, όταν είναι φυλακισμένος, είναι προφυλαγμένος από έναν άλλον κλέφτη.

Khalil Gibran


Έρωτας

Ν σο γλείψω τ χέρια, ν σο γλείψω τ πόδια –
γάπη κερδίζεται μ τν ποταγή.
Δν ξέρω πς ντιλαμβάνεσαι σ τν ρωτα.
Δν εναι μόνο μούσκεμα χειλιν,
φυτέματα γκαλιασμάτων στς μασχάλες,
συσκότιση παραπόνου,
παρηγορι σπασμν.
Εναι προπάντων παλήθευση τς μοναξις μας,
ταν πιχειρομε ν κουρνιάσουμε σ δυσκολοκατάχτητο κορμί.

Ντνος Χριστιανόπουλος


Τέλος

Τώρα πο βρκα πι μίαν γκαλιά,
καλύτερη κι π᾿ ,τι λαχταροσα,
τώρα πο μο ρθαν λα πως τ θελα
κι ρχίζω ν βολεύομαι μς στν κρυφ χαρά μου,
νιώθω πς κάτι μέσα μου σαπίζει.

Ντνος Χριστιανόπουλος

3 comments:

α. said...

drama τα τσιγάρα και το φερνετ, αλλά απαραίτητο μάλλον

ωραία τα ποιήματα...

Makanan Untuk Diet said...

thanks for your post...

Free Sex Tube said...

Awesome post.Keep going!