Wednesday, October 24, 2007

ΑΚΑΤΑΛΛΗΛΟ

Ο διευθυντής του τομέα εκπαίδευσης των Eπαναστατικών Ενόπλων Δυνάμεων της Kούβας, παρουσιάζει την άνοιξη του 1960 στον Φιντέλ Kάστρο το «Γενικό Σχέδιο Φυλακών». O ίδιος διατάζει τη σύλληψη και φυλάκιση των “acusados ser afeminados y vagos”, των ομοφυλόφιλων, δηλαδή, γνωστών καλλιτεχνών, συγγραφέων κ.λπ., αλλά και αγνώστων, ακόμη και όσων αγωνίστηκαν στο πλευρό της Eπανάστασης.



Στις 23 Φεβρουαρίου 1961, ο διευθυντής αυτός αναλαμβάνει καθήκοντα υπουργού Βιομηχανίας. O Φιντέλ συμφωνεί με την πρότασή του για το άνοιγμα τριών ακόμη στρατοπέδων. Σε ένα από αυτά, το Nueva Vida, στο Palos, θα συγκεντρώσουν 500 ανήλικους, έως και μωρά, παιδιά των αντιφρονούντων που είχαν ήδη εκτελεστεί.



Eπιζήσαντες μαρτυρούν για τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης στα στρατόπεδα, για τα κελιά παραδειγματισμού, γνωστά ως “tostadoras”, τα “gavetas”, κελιά παραδειγματισμού φάρδους 1 μέτρου και ύψους 1,80, ή τα 5 επί 5, όπου σε 22 αιώρες στοιβάζονται 44 κρατούμενοι.



Eίναι ο ίδιος που θα επεξεργαστεί μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια τον Kανονισμό των Φυλακών και θα καθορίσει επακριβώς τη λίστα βασανιστηρίων. Aυτός και μόνο θα υπογράφει τις χωρίς δίκη θανατικές ποινές... έως το 1962, οπότε οι ευθύνες περνούν σε χέρια άλλων, των οποίων ηγείται ο Pαούλ Kάστρο.



Oι συνεχιστές του εμπνευσμένου Σχεδίου Φυλακών συγκροτούν τις Umap, στρατιωτικές φάλαγγες για την προώθηση της παραγωγής. «Oι Umap επινοήθηκαν επί τούτου για τους ομοφυλόφιλους» λέει ο σκηνοθέτης Nέστωρ Άλμεντρος. Στα στρατόπεδα αυτά κατανέμονται οι έγκλειστοι ομοφυλόφιλοι, την περίοδο 1961-62.



Kαι το όνομα του διευθυντή και αργότερα υπεύθυνου υπουργού «βιομηχανίας», Eρνέστο (Tσε) Γκεβάρα.



Y.Γ. Όταν το 1965 ο συγγραφέας Άλεν Γκίνσμπεργκ επισκέπτεται την Kούβα, οι έγκλειστοι ομοφυλόφιλοι ανέρχονται σε 45.




Αναδημοσιεύω το ‘ΑΚΑΤΑΛΛΗΛΟ’ κείμενο του Γρηγόρη Βαλιανάτου στην Athens Voice (τ. 186) γιατί με συγκλόνισε προς στιγμήν. Κάπως έτσι φαντάζομαι, γιατί δε θυμάμαι ακριβώς, θα αισθάνθηκα όταν έμαθα ότι δεν υπάρχει Άγιος Βασίλης. Και σίγουρα έτσι όταν έμαθα ότι δεν υπήρχαν ποτέ τα κρυφά σχολειά. Και ότι ο Μέγας Αλέξανδρος (το γράφω έτσι για να πέσει πάνω του κανένας εθνικάρας ψάχνοντας κάτι άλλο στο νετ) ήταν ένα κομπλεξικό αιμοβόρικο σκατό. Ότι ο Ρίτσος, ο Ελύτης και ο Θοδωράκης θα μπορούσαν εύκολα να χαρακτηριστούν νεκρόφιλοι εθνοπατριώτες (βλ. «Η Αθεράπευτη Νεκροφιλία του Ριζοσπαστικού Πατριωτισμού, Ρίτσος, Ελύτης, Θεοδωράκης, Σβορώνος», Γαβριηλίδης Ακης. Εκδόσεις: Futura). Και αυτά ήταν πράγματα που με τον τρόπο τους είχαν δομήσει την ταυτότητά μου. Γιατί λογής ταυτότητες, όπως αυτή του αριστερού, του έλληνα, του οπαδού, κοκ., χτίζονται γύρω από ήρωες που λειτουργούν ως πρότυπα όπως ο Κολοκοτρώνης, ο Αναστόπουλος, ο Τσε Γκεβάρα, κα. Γι’ αυτό άλλωστε την πέσανε όλοι σ’ αυτούς που λεν ότι τα κρυφά σχολειά δεν υπήρχαν, γαιτί φοβήθηκαν μη τους χαλάσει η μαγιά και δεν μπορούν να φτιάχνουν νέους έλληνες. Και χαίρομαι, λέω, για κάθε τέτοια στιγμή αποδόμησης γιατί όταν συμβαίνει είναι σαν να σπάει και ένα από τα σκοινιά που με κρατούσανε στο έδαφος – σαν να απελευθερώνομαι λίγο ακόμα. Ίσως γι’ αυτό όταν συνέβηκαν τα παραπάνω, κι άλλα σαν τα παραπάνω, μια φωνή μέσα μου μου έλεγε ‘το ξερα’. Αλλά δεν το ξερα, αντίθετα εκείνη τη στιγμή το μάθαινα – αποκτούσα συνειδητή γνώση γι’ αυτό. Η αίσθηση όμως ήταν ότι ήταν πάντα εκεί έστω και ασυνείδητα, ότι το περίμενα, ότι κάτι βρομούσε, ότι κάτι έλειπε και δεν λείπει πια. Γι’ αυτό και δε θρήνησα ποτέ. Συγκεκριμένα για τον Τσε είχα και εγώ το ζητηματάκι μου με την πάρτι του. Μια φωτογραφία του - είχε έρθει και σε μένα – μια φωτογραφία του – απ’ τα ξένα. Αλλά ούτε για αυτόν θα θρηνήσω, γιατί έπρεπε να το περιμένω και άρα το περίμενα. Άλλωστε η ιστορία τον εκδικήθηκε με διάφορους τρόπους. Τον έκαναν κούπες, μπλουζάκια, διαφημιστικά για ηλεκτρικές συσκευές, κονκάρδες για φλώρους βωρειοπροαστήτες και αν κρίνω από μένα, ουκ ολίγες αριστεροαναρχικούλες αδερφές θα βάρούσαν μαλακίες με την πάρτι του…καλά να πάθει λοιπόν ο παλιό ομοφοβικός. Τώρα σειρά για μένα έχει ο Ίαν Κέρτις κι ο Γιούρι Γκαγκάριν.


11 comments:

amvro said...
This comment has been removed by the author.
amvro said...

με το γρηγόρη καλά χτυπιόμασταν στα κλαμπάκια αλλά για τέτοια ζητήματα θα προτιμούσα να διάβασω κάποιον άλλο.

η έρευνα συνεχίζεται...:)

les_boi said...

το θέμα το είχε αποκαλύψει(σε μένα τουλάχιστον) το HETERON 1/2

http://heteronmag.gr/9331/

3ypolytos said...

kai ola ayta ta mplouzakia pws 8a ta poulousan, an olos o kosmos ton eixe gia malaka?

3ypolytos said...

blepw logokri8hke ena comment. kanas filos tou ale3h htan? eprepe na to afhseis na gelasoume.

Dis said...

den ypixe sxolio pou diagrafike, eixa kanei mia malakia kai anevasa to keimeno os comment i kati tetoio.
ale3is?

3ypolytos said...

kaneis mia anafora sto megalexandro, humor ki etsi...

Anonymous said...

H antikomounistiki kai kat epektasi antikoubaniki propaganda apo USA kuriws alla kai apo ka8e "anoixtomoialo" an8rwpo pou einai toso anoixtomualos wste na xwresei kai tis idees tws koubanwn astwn-antifronountwn-prohn tsiflikadwn kai proh idiokthtwn cabaret kai mpourdelwn ths koubas (pro epanastashs ennow) enantia sth laikh dhmokratia tou nhsiou ,paei kai erxetai edw kai dekaeties. As mhn 3exname oti apo tis prwtes meres meta thn epanastash oi HPA kalliergousan sto lao tous thn pisth oti o castro kanei ena emvolio sta paidakia ths koubas pou tous kanei kommounistes kai alla tetoia korufaia!Olh h istoria me tous omofilofilous kai thn kouba elaxisth sxesh me thn pragmatikothta exei. Fetos malista sthn kouva egine h prwth egxeirish allaghs fulou me eksoda tou kratous!

VIVA CHE! HASTA LA VICTORIA SEMPRE!

PS: H Cuba vrisketai monimos me empolemh katastash kai se oikonomikh piesh apo ton dutiko politismeno kosmo pou "sevete thn autodia8esh twn lawn". Parola auta katafere na exei to kalutero susthma ugeias ston kosmo, ena apo ta kalutera susthmata paideias kai fetos anakurux8hke apo ton OHE san th xwra me to mikrotero pososto an8rwpwn pou peinane ston planhth!
Xreiazete thn alluleguh mas kai oxi pisoplates maxairies pou makropro8esmo stoxo exoun thn anatroph!

phoinix said...

και στο ιράν οι αλλαγές φύλου γίνονται με έξοδα του κράτους.
γιατί αυτή είναι η μόνη επολογή τους..
αλλιώς τους κρεμάνε.

amvro said...

δεν νομίζω ότι η ζωή ενός ομο- στο ιραν διαφέρει και πολύ απο τη ζωή των χιλιάδων καταπιεσμένων της ελληνικής επαρχίας, όσων κυριολεκτικά τους γδέρνεται το τομάρι στα πάρκα ή λιώνουνε στη σιωπή και τη μοναξιά.

αλλά οι καθεστωτικές λούγκρες του γκαζοχωρίου [και δεν αναφέρομαι στον till, την πολιτική του οπτική του οποίου συμμερίζομαι σε πολλά ζητήματα] ασχολούνται με το ιραν και- με ανακριβή στοιχεία και χωρίς τεκμηρίωση- τα 'εγκλήματα' του che. ακόμα κι αν αληθεύουν τα παραπάνω, πράγμα για το οποίο επιφυλάσσομαι- δεν είναι πολύ διαφορετικά απο το τι συνέβαινε στη δύση την ίδια εποχή, ας αναφέρω ενδεικτικά την περίπτωση a. turing στη μ. βρετανία και τα εκτεταμένα προγράμματα ορμονοθεραπειών σε όλη τη δύση.

τέλος, η gay ζωή στην κούβα είναι μ ια χαρούλα και οι άνδρες ομο- [ για γυναίκες δεν ξέρω] είναι πολύ πιο out απο τον μέσο έλληνα ομο. ρωτήστε κάποιον που έχει πάει και τα έχει δεί αντί να αναμασάτε τα δελτία τύπου του state department.

αλληλεγγύη στην κούβα λοιπόν και σε όποιον αντιστέκεται στο μοντέλο της δυτικής δικτατορίας του χρήματος.

Unknown said...

Αστών ομολογίες (¨παντα τοξερα¨) και αλλα τραγελαφικά που υποτιμούν τους μεγαλύτερους καλλιτέχνες που πάτησαν ποτέ το πόδι τους στον πλανήτη και τιμήθηκαν για αυτό με ύψιστες τιμές, οπως ο Ρίτσος (βραβείο ¨ΛΕΝΙΝ¨), δεν αξίζουν τίποτα περισσότερο από όσο αξίζουν τα περιττώματα γαϊδάρου και δεν προσθέτουν τίποτα περισσότερο στο αντικομμουνιστικό οπλοστάσιο, από αυτά που έχει ήδη στη ¨φαρέτρα¨της η αντικομμουνιστική αστική προπανγάνδα ελλείψει επιχειρημάτων. Οι δείκτες ανάπτυξης και επιτευγμάτων ωχριούν μπροστά στα επιτεύγματα και την ποιότητα ζωής του επιστημονικού σοσιαλισμού. Η ιστορία του κόσμου είναι η ιστορία των κοινωνικών επαναστάσεων και της αλληλοδιαδοχής των συστημάτων. Δεν ταυτίζεται με την ιστορία του υλικά ξεπερασμένου καπιταλισμού και δικαιώνει τους λαοπρόβλητους ηγέτες του επαναστατημένου λαού και φυσικά δεν τους κανει μπλουζάκια και χαρτομάντηλα. Αυτο είναι η βρώμικη δουλειά του σάπιου ιμπεριαλισμού, αφού πρώτα τους δολοφονεί. Αυτοί που διαλέγουν να υπερασπιστούν αυτό το στρατόπεδο έχουν κλείσει πρώτη θέση στο στόχαστρο του λαού με το ξέσπασμα της ελληνικής προλεταριακής επανάστασης.