Saturday, December 31, 2005


Κλέφτικο

Εγώ ένα ξέρω. Τσουτσούνι = Άντρας. Μουνί = Γυναίκα. Τσουτσούνι θέλει Μουνί = Άντρας θέλει Γυναίκα. Μουνί θέλει Τσουτσούνι = Γυναίκα θέλει Άντρα.

Άντρας θέλει Άντρα = δεν είναι άντρας αυτός. Είναι πούστης.

Γυναίκα θέλει Γυναίκα;. Παλιολεσβίες.

Άντρας δε θέλει να είναι άντρας, θέλει γυναίκα. Άντρας γίνεται γυναίκα και ως γυναίκα θέλει άντρες. Τι είναι; Μήπως είναι gay, μήπως είναι straight γυναίκα;

Γυναίκα δε θέλει άλλο να είναι γυναίκα, θέλει άντρας. Γυναίκα γίνεται άντρας και ως άντρας έχει σχέση με γυναίκα. Τι είναι; Μην είναι βόας, μην είναι κροταλίας; Η γυναίκα που τα έφτιαξε μαζί του τι είναι; Εγώ θα σας πω τι είναι. Είναι πούστηδοι, λεσβίες και ανώμαλοι. Είναι αλλόκοτοι. Είναι queer που λεν και στο χωριό μου. Που γίνονται όλα αυτά;

Μήνα σε γάμο γίνονται, μήνα σε χαροκόπι;

Ουδέ σε γάμο γίνονται ουδέ σε χαροκόπι.

Οι queer κάνουνε πόλεμο με νύφες και μ’ αγκόνια.

Βασίλη, κάτσε φρόνιμα, να γίνης νοικοκύρης,
για ν' αποχτήσης πρόβατα, ζευγάρια κι' αγελάδες,
χωριά κι' αμπελοχώραφα, κοπέλια να δουλεύουν.
-Μάννα μου εγώ δεν κάθομαι να γίνω νοικοκύρης,
να κάμω αμπελοχώραφα, κοπέλια να δουλεύουν,
και να μαι σκλάβος των αντρών, κοπέλι 'ς τους γερόντους.

Θέλετε δέντρα ανθήσετε, θέλετε μαραθήτε,
'ς τον ήσκιο σας δεν κάθουμαι, μαϊδέ και 'ς το δροσιό σας,

θα πάρω το τουφέκι μου να πάω νε γίνω queer.

δεν προσκυνώ τους άρχοντες και τους κοτσαμπασήδες,
μόν' καρτερώ την άνοιξη, να ρθούν τα χελιδόνια,

θέλω να γίνω απαυτσινοί, που κάνουν τον αγώνα

Καβάλλα τρώνε το ψωμί, καβάλλα πολεμάνε,

Κι αν τύχει εκεί να λαβωθώ και ξαναγίνω straight
ντουφέκια να μη ρίξετε, τραγούδια να μην πήτε,
και σας ακούση η μάννα μου, κ' η δόλια γη αδελφή μου.
Κι' α ρθούν και σας ρωτήσουνε, πρώτη φορά μην πήτε,
κι' α σας διπλορωτήσουνε και δεύτερη και τρίτη,
μην πήτε πως σκοτώθηκα να μην κακοκαρδίσουν,
μόν' πήτε πως παντρεύτηκα εδώ 'ς αυτά τα μέρη,
πήρα την πλάκα πεθερά, τη μαύρη γης γυναίκα,
κι' αυτά τα λιανολίθαρα, αδέρφια και ξαδέρφια.

Η μάνα μ’ είν’ ηλίθια και δεν θα καταλάβει,

είν σαν τη μαμά του όμορφου, του έρημου του Κίτσου

Τον Κίτσο τόνε πιάσανε και πάν να τον κρεμάσουν,
χίλιοι τον πάν από μπροστά και δυο χιλιάδες πίσω,
κι’ ολοξοπίσω πάγαινε νη δόλια του η μαννούλα.
"Κίτσο μου, που είναι τάρματα, που τα χεις τα τσαπράζια,
τοις πέντε αράδαις τα κουμπιά τα φλωροκαπνισμένα;
-Μάννα λωλή, μάννα τρελλη, μάννα ξεμυαλισμένη,
μάννα, δεν κλαις τα νιάτα μου, δεν κλαις τη λεβεντιά μου,
μόν' κλαις τάρημα τάρματα, τάρημα τα τσαπράζια;"

Τρία πουλάκια κάθονται μέσ' 'ς το Γερακοβούνι,
το να τηράει τον Αρμυρό, τάλλο κατ' τό Ζητούνι,
το τρίτο το καλύτερο μοιρολογάει και λέει:

η ετεροκανονικότητα είναι πολιτικό σύστημα

No comments: