Κάποτε, πρέπει να ήταν γύρω στην Α’ Γυμνασίου, μια από αυτές της κοπέλες που πήγαιναν Α’ Γυμνασίου τη δεκαετία του 80’, μου έδωσε να συμπληρώσω το λεύκωμά της. Είχα αποφασίσει ότι θα είναι το τελευταίο λεύκωμα που θα συμπλήρωνα (μετά από καμιά 12αριά ίδια) όποτε θα το έκανα σωστά. Έτσι, όταν έφτασα στην κλασική ερώτηση «τι θα ήθελες να ήσουν αν δεν ήσουν αυτό που είσαι», την απάντησα ειλικρινά: «αθλητής». Κανένας βέβαια δεν πίστεψε ότι αυτή ήταν η πιο ειλικρινής απάντηση από όλες τις αντίστοιχες που είχα δώσει σε άλλα λευκώματα, γιατί...καμία σχέση. Αυτή η ερώτηση έρχεται ξανά και ξανά στο μυαλό μου από τότε. «Τι θα ήθελα να ήμουν αν δεν είμαι αυτό που είμαι;» πλούσιος; χριστιανός ή γενικά πιστός; κουτός;[:)] άσχημος; [:)] ξανθός; Ιάπωνας; μουσικός; τι;

Πρόσφατα έπεσα πάνω σε αυτό το βίντεο, που μου έδωσε την οριστική και πιο ειλικρινή απάντηση σ’ αυτή την ερώτηση. Τώρα ξέρω τι θα ήθελα να ήμουν αν δεν ήμουν αυτό που είμαι. Θα ήθελα να είμαι ένα μελαχρινό αγόρι, με τέλειο κορμί, που χορεύει πάνω σε ένα τεράστιο παλούκι.